ORMAN MÜDÜRLÜĞÜ NEYİ BEKLİYOR ?
Orman köylüsüne neden sonbahar mevsiminin son ayları, Ekim sonu Kasım başında ruhsatiyeli oduncu günleri tahsis edilmektedir. Köylerimizde yaşayan nüfus şu anda yaşlı nüfustur. Köylerde yaşamını sürdürmekten olan genç nüfus ne yazık ki AKP iktidarının 20 yıllık politikaları sonucu büyükşehirlere göç etmiştir. Giresun ilimiz bu göçün yaşandığı yerlerden bir tanesidir.
Ekim – Kasım aylarında köylüye verilen oduncu günü, mevsimin kışa girmesi ile orman köylüsü izne tabi kışlık yakacak odun hazırlamasına 15 gününü vermektedir. Bu mevsimlerde ormanlar tamamen ıslak, çamur ve soğuktur. Bir aile bir traktör odunu ormanda 3 günde tamamlayabilmektedir. Köylü odunu evinin harmanına getirecek, kesecek, yaracak, kurutacak, havalandıracak ve odunluğa istif edecek, bu işlem 15 günlük bir zaman almaktadır.
Odunun ormandan köylüye verilmesinin geç mevsime tekabül ettirmeniz, köylerden şehre göçün sebeplerindendir. Yaptığınız uygulama, yönetmelik her neyse köylüye bıkkınlık vermektedir. Hani, Köylü milletin efendisiydi yapılan uygulamalar köylüye işkence yapmaktadır. Hatta Köylü milletin efendisi sözü Gazi Mustafa Kemal Atatürk’e ait değildir, Kanuni Sultan Süleyman’a aittir laflarınıda çıkaran iktidar yanlıları, köylüye o zaman daha çok değer vermeniz gerekmiyor mu ?
Köylünün ruhsatiyeli oduncu günü, Ağustos 15 sonrasından hemen sonra verilmelidir. Köylü, odununu ormandan rahat alabilmelidir. Odununu komşusunun yardımıyla rahat kesebilmeli, harmanında kurutabilmelidir. Böylece köylüde evinde kışın rahat edebilmelidir. Köylünün yaşam şartları zordur, köylüye kömür dağıtıyoruz diyebilirsiniz, dağıtılan kömürü her köylü alamıyor, alanlarında o kömürü yakacak kömür sobası yoktur.
Köylünün yaşam şartları sizlere göre çok zordur, yöneticiler kendi yaşam şartlarını baz alarak Anadolu’ya yönetmelikler yollayamaz. Anadolu’da çetin bir kış vardır, bu kış mevsimine de köylü yazdan hazırlanmaya başlamaktadır. Ormanları bizim dedelerimiz, babalarımız korudu şimdi ise bizler koruyoruz. Bu ormanları Orman Bakanlığı korumadı. Bizim ormanlarımız fütursuzca orman müdürlüklerince kesilerek, sanayici ve tüccara satılmaktadır. Bizlerin ihtiyacı göz ardı edilmektedir. Sanayici, Tüccar odunun parasını nisan ayında peşin yatırıyor, müdürlüklerden odunu talep ediyor, yaz boyu kesilen pelit (meşe), kavak, çam, köknar vs. ağaç türleri kamyonlara, tırlara yüklenerek taşınmaktadır. Sanayicinin, tüccarın talebi tamamlandıktan sonra zaman, mevsim kalırsa köylüye bakılıyor. Orman müdürlükleri tüccarın, sanayicinin ormanla ilgili hacat gidericisi olmuştur. Orman köylüsü orman müdürlüklerinin dışına itilmiştir, amacı ve gayesi halka hizmet olması gereken müdürlükler ticarethaneye dönüştürülmüştür.
